پست و کور دندان چیست؟

در اصطلاحات دندانپزشکی، “پست” (Post) و “کور دندان” (Core) دو عبارت هستند که به کار می‌روند تا به دندان‌ها در مواردی کمک کنند که نیاز به ترمیم یا حفاظت از آنها داریم.

پست دندان (Dental Post):

پست دندان یک قطعه کوچک معمولاً از فلز (مانند آلیاژهای تیتانیم یا فولاد) یا مواد کامپوزیتی است که به شکل یک پیچ در داخل ریشه دندان که قبلاً آن دندان درمان کانال ریشه داشته است، قرار می‌گیرد. هدف اصلی پست دندان افزایش استحکام دندان و ایجاد اتصال بین بخش‌های مختلف دندان تا بتوان از روی آن کور دندان یا ترمیم دندانی دیگر را قرار داد.

کور دندان (Dental Core):

کور دندان به ماده‌ای اشاره دارد که به عنوان لایه میانی بین پست دندان و ترمیم دندانی (مثل ترمیم‌های پیشرفته یا ترمیمهای تاج و پل) قرار می‌گیرد. این ماده به عنوان یک پایه تقویت‌کننده برای ترمیم‌های دندانی عمل می‌کند و به دندان کمک می‌کند تا قوی‌تر و مقاوم‌تر شود. معمولاً از موادی مانند کامپوزیت‌های مخصوص یا آمالگام استفاده می‌شود.

به طور خلاصه، پست دندان به عنوان یک ستون تقویت‌کننده در داخل ریشه دندان قرار می‌گیرد و کور دندان به عنوان لایه‌ای از ماده قوی درون دندان که به ترمیم‌های دندانی پیوند می‌زند، عمل می‌کند. این مفاهیم معمولاً در ترمیم دندان‌ها به کار می‌روند تا دندان‌ها به وضعیت سالم و عملکردی خود باز گردند.

پست و کور دندان در چه مواردی لازم است؟

استفاده از این روش در مواردی که دندان به دلیل آسیب، ترمیم‌های قبلی یا سایر مشکلات نیاز به ترمیم دارد، معمولاً لازم می‌شود. این موارد عبارتند از:

1. ضرورت ترمیم‌های بزرگ: وقتی دندان دارای ترمیم بزرگی مانند ترمیم‌های تاج (تاج دندان) یا پل است، استفاده از پست و کور دندان معمولاً لازم است. پست دندان به عنوان میله ای در داخل ریشه دندان قرار می‌گیرد تا ترمیم دندانی را تقویت کند و کور دندان ماده‌ای قوی بین پست و ترمیم قرار می‌دهد.
2. ریشه دندان ضعیف: اگر ریشه دندان به دلیل ترمیم‌های قبلی، پوسیدگی یا آسیب دیگر ضعیف شده باشد، استفاده از پست دندان می‌تواند به تقویت ریشه دندان کمک کند.
3. ترمیم‌های متعدد: در مواردی که دندان نیاز به تعداد زیادی ترمیم دارد، استفاده از پست و کور دندان می‌تواند کارساز باشد
4. ترمیم دندان‌های شکسته: وقتی دندان شکسته یا خراب شده است، استفاده از پست و کور دندان می‌تواند به بازسازی شکل و عملکرد دندان کمک کند.
5. حفاظت از ریشه دندان پس از درمان کانال ریشه: پس از درمان کانال ریشه، دندان ممکن است ضعیف شده باشد. استفاده از پست و کور دندان می‌تواند به تقویت ریشه دندان کمک کند و از شکستگی آن جلوگیری کند.

به همین دلایل، دندانپزشکان در تشخیص و برنامه‌ریزی ترمیم دندانی، با توجه به وضعیت هر دندان و نیازهای بیمار، ممکن است تصمیم به استفاده از شیوه بگیرند.

انواع پست و کور دندان کدامند؟

پست و کور دندان به شکل‌ها و نوع‌های مختلفی موجود هستند که بسته به نیازهای بیمار و وضعیت دندان، انتخاب می‌شوند. در ادامه این مقاله از سایت تهران دنت ، نمونه‌هایی از نوع ترمیم دندان را بررسی میکنیم:

1. پست دندان‌های معمولی: این نوع پست‌ها به عنوان پیچ‌های کوچک و تقویت‌کننده در داخل ریشه دندان قرار می‌گیرند. معمولاً از آلیاژهای تیتانیم، فولاد یا مواد کامپوزیتی ساخته می‌شوند.
2. پست‌های فیبری (فایبروپست): این نوع پست‌ها از مواد فیبری مثل الیاف شیشه یا کربن تقویت شده هستند. آنها اغلب به عنوان جایگزین برای پست‌های فلزی در دندان‌هایی با ریشه ضعیف‌تر یا در دندان‌هایی که نیاز به ترمیم‌های زیبایی دارند، استفاده می‌شوند.
3. کورهای معمولی : این نوع کورها معمولاً از مواد کامپوزیتی یا آمالگام تهیه می‌شوند و به عنوان لایه‌های ترمیمی درون دندان قرار می‌گیرند. آنها از نظر رنگ و شکل با دندان طبیعی تطابق دارند.
4. کورهای پیش‌ساخته (پرفابریکه): این کورها از پیش تهیه شده و بر اساس ابعاد استاندارد تهیه می‌شوند. پزشک می‌تواند از آنها برای ترمیم‌های سریعتر و ساده‌تر استفاده کند.
5. کورهای سفارشی: در برخی موارد، کورهایی که بر اساس اندازه، شکل و نیاز دقیق دندان تهیه می‌شوند، سفارش می‌دهند. این نوع کورها به طور دقیق به دندان‌های خاص بیماران پیشنهاد می‌شوند.
6. کورهای مخصوص ترمیم‌های تاج و پل: برای ترمیم‌های تاج دندان یا پل، کورهای خاصی طراحی می‌شوند که قسمتی از ترمیم را شامل می‌شوند و به شکل تاج یا پل دندان متناسب با نیاز ایجاد می‌شوند.

هر یک از این نوع‌ها با توجه به شرایط دندان و نیازهای بیماران انتخاب می‌شوند. تصمیم درباره نوع مناسب پست و کور دندان باید توسط دندانپزشک ترتیب داده شود تا بهترین نتیجه برای سلامت و ترمیم دندان‌ها به دست آید.

معایب و مزایای پست و کور دندان

مزایا:

1. تقویت دندان: پست دندان به عنوان یک ستون تقویت‌کننده در داخل ریشه دندان قرار می‌گیرد، که باعث افزایش استحکام و مقاومت دندان در برابر فشارها و بارگذاری‌های معمولی و بیشتر می‌شود.
2. پشتیبانی از ترمیم‌های بزرگ: پست و کور دندان برای ترمیم‌های بزرگ مانند تاج دندان یا پل کاربرد دارد. آنها به عنوان یک پایه تقویت‌کننده برای ترمیم‌های بزرگ عمل می‌کنند.
3. اصلاح شکل و عملکرد دندان: با استفاده از کورهای دندانی می‌توان شکل و عملکرد دندان را بهبود داد. این ترمیم‌ها می‌توانند به دندان بازگردانده شوند.
4. ترمیم‌های زیبایی: کورهای دندانی معمولاً از مواد آمالگام یا کامپوزیتی تهیه می‌شوند که به نظر رنگ و شکل با دندان طبیعی هماهنگی دارند، بنابراین می‌توان به ترمیم‌های زیبایی دندان‌ها رسید.

معایب:

1. نیاز به ترازبندی دقیق: برای قرار دادن پست دندان به صورت صحیح، نیاز به ترازبندی دقیق ریشه دندان و فضای دندانی داریم. اگر ترازبندی نادرست باشد، ممکن است مشکلاتی مانند شکستگی دندان یا عفونت ریشه دندان ایجاد شود.
2. حساسیت به گرما و سرما : در مواردی که ترمیم‌های زیادی انجام می‌شود، دندان ممکن است از عملکرد طبیعی خود کم کند و حساسیت به گرما و سرما داشته باشد.
3. زمان انجام کار: اجرای پست و کور دندان نسبت به ترمیم‌های ساده‌تر ممکن است زمان بیشتری ببرد. این ممکن است به دلیل مراحل بیشتری که برای قرار دادن پست و کور دندان نیاز است، باشد.

چگونه دندان با پست و کور ترمیم می شود؟

فرآیند ترمیم دندان با استفاده از پست و کور شامل چند مرحله است که توسط دندانپزشک انجام می‌شود. در زیر به طور کلی به مراحل این فرآیند اشاره خواهم کرد:

تعیین نیاز و بررسی اولیه:

ابتدا پزشک دندانپزشک باید وضعیت دندان را ارزیابی کند تا ببیند آیا نیاز به ترمیم با پست و کور دارد یا نه. این مرحله شامل بررسی دقیق دندان، تصاویر رادیوگرافی و مشاوره با بیمار است.

عمل عصب کشی (در صورت لزوم):

اگر دندان دچار التهاب یا درد عصبی است، ممکن است ابتدا عمل عصب کشی انجام شود تا عصب دندان کشیده شود و عفونت کنترل شود.

پیش‌آماده‌سازی دندان:

پس از عمل عصب کشی و تمیزکاری داخلی، دندان باید برای قرار دادن پست آماده شود. این مرحله شامل ترازبندی و پاکسازی دقیق ریشه دندان باشد.

قرار دادن پست دندان:

پست دندان به عنوان یک میله تقویت‌کننده در داخل ریشه دندان قرار می‌گیرد. پست معمولاً به عمق ریشه دندان وارد می‌شود و ممکن است با چسبندگی خاصی به ریشه متصل شود.

قرار دادن کور دندان:

کور دندان به عنوان لایه ترمیمی درونی دندان و روی پست قرار می‌گیرد. این لایه معمولاً از مواد کامپوزیت یا آمالگام تهیه می‌شود. پس از قرار دادن کور، آن را با استفاده از نور خاصی (کورینگ لایت) سفت می‌کنند تا ترمیم به دندان چسبیده و تثبیت شود.

تنظیم و اصلاح ترمیم:

پس از قرار دادن کور، دندانپزشک ترمیم را تنظیم و اصلاح می‌کند تا به شکل طبیعی دندان بنظر رسد و با دیگر دندان‌ها همخوانی داشته باشد.

تکمیل و ارزیابی نهایی:

پس از تنظیم ترمیم، دندان تمیز می‌شود و ارزیابی نهایی از ترمیم صورت می‌گیرد تا مطمئن شوند که دندان به درستی ترمیم شده و تنظیم شده است.

در اینجا به توضیح اجمالی از مراحل فرآیند ترمیم دندان با پست و کور پرداخته شد. هر مرحله با دقت و توجه به وضعیت دندان و نیازهای بیمار توسط دندانپزشک انجام می‌شود.

جنس پست و کور چیست؟

پست و کور دندان می‌توانند از مواد مختلفی تهیه شوند، که هر کدام ویژگی‌ها و مزایای خود را دارند. در زیر، برخی از آنها را بررسی می‌کنیم:

جنس پست دندان

فلزهای معدنی (مثل تیتانیوم): پست‌های دندانی از فلزهای مختلف تهیه می‌شوند. تیتانیم به عنوان یک جنس مقاوم به خوردگی و سازگار با بافت‌های زنده برای پست‌های دندانی محبوبیت دارد.

پست‌های فیبری (مثل الیاف شیشه یا کربن): این نوع پست‌ها از مواد فیبری تقویت شده مانند الیاف شیشه یا کربن ساخته می‌شوند. این پست‌ها به عنوان جایگزینی برای پست‌های معدنی استفاده می‌شوند، به خصوص در مواردی که دندان نیاز به ترمیم با مواد زیبایی‌پذیر دارد.

جنس کور دندان

کامپوزیت: کورهای دندانی از مواد کامپوزیتی تهیه می‌شوند. این مواد از ترکیبات مختلفی تشکیل شده‌اند که پس از قرار دادن به دندان توسط نور مخصوصی تثبیت می‌شوند. کامپوزیت‌ها دارای طیف وسیعی از رنگ‌ها هستند و می‌توانند به طور دقیق به رنگ دندان مطابقت داده شوند.

آمالگام (سرامیک): آمالگام یا سرامیک معمولاً به عنوان یک جنس زیبایی‌پذیر برای ترمیم‌های دندانی استفاده می‌شود. این مواد دارای رنگ و بافتی مشابه دندان‌های طبیعی هستند و به ترمیم‌ها زیبایی و طبیعی‌ترین شکل را می‌دهند.

انتخاب جنس پست و کور دندان بستگی به نیازهای بیمار، موقعیت دندان، انتظارات زیبایی و توصیه‌های پزشک دندانپزشک دارد. هر کدام از این جنس‌ها ویژگی‌ها و مزایای خود را دارند که در تصمیم‌گیری در مورد ترمیم دندان موردنظر مهم است.

پست و کور یا ایمپلنت؟

انتخاب بین پست و کور دندان و ایمپلنت دندان به ویژگی‌های شخصی، وضعیت دندان‌ها، نیازها و توصیه‌های پزشک دندانپزشک بستگی دارد. هر دو روش دارای مزایا و معایب خود هستند. در زیر به مزایا و معایب هر یک از این روش‌ها اشاره می‌کنم:

پست و کور دندان:

– اگر دندان تا حدی سالم باشد و تنها نیاز به ترمیمی دارد، پست و کور دندان می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

– این روش در مواردی که علل زیبایی نیز مدنظر قرار دارد (مثل ترمیم‌های ظاهری) می‌تواند انتخاب مناسبی باشد.

– ممکن است در برخی موارد هزینه‌های کمتری نسبت به ایمپلنت دندان داشته باشد.

– در مواردی که ریشه دندان ضعیف یا تخریب شده باشد، احتمال شکستگی دندان با پست و کور دندان وجود دارد.

– پست و کور دندان معمولاً برای ترمیم‌های بزرگ مانند ترمیم‌های تاج و پل‌ها مناسب نیست.

– ممکن است نیاز به ترازبندی دقیق و زمان بیشتری برای ترمیم داشته باشد.

ایمپلنت دندان:

به عنوان یک جایگزین دائمی و مستقل برای دندان طبیعی عمل می‌کند و می‌تواند به شکل، عملکرد و ظاهری دندان طبیعی نزدیک باشد.

ایمپلنت در صورتی که دندان از قبیل ریشه و ریشه دندان ضعیف باشد، بهترین گزینه برای جایگزینی است.

کاشت دندان مستقل است و نیازی به استفاده از دندان‌های مجاور برای ترمیم ندارد.

ایمپلنت دندان نیازمند عمل جراحی و زمان ترمیم بیشتر است.

هزینه ایمپلنت دندان معمولاً بیشتر از پست و کور دندان است.

برخی افراد ممکن است به دلیل مشکلات سلامت عمومی یا استخوان‌های فک ناتوانی در دریافت ایمپلنت داشته باشند.

به علاوه، توصیه‌ها و نظر دندانپزشک نیز در انتخاب بین این دو روش بسیار مهم است. هر فرد و موقعیت دندانی منحصر به فرد خود را دارد و انتخاب بهترین روش باید با توجه به این عوامل انجام شود.

هزینه پست و کور دندان

هزینه پست و کور دندان می‌تواند متغیر باشد و بسته به عوامل مختلفی باشد اما حدود قیمت آن می تواند از 250 هزار تومان به بالا باشد. برای مشاهدی دقیق قیمت به این صفحه مراجعه کنید یا با مجموعه تهران دنت تماس بگیرید.

دندانی که با پست و کور ترمیم می شود چند سال عمر می کند ؟

عمر ترمیم‌های دندانی که با پست و کور دندان انجام می‌شوند، به عوامل مختلفی بستگی دارد و نمی‌توان به طور دقیق مدت زمان عمر آنها را پیش‌بینی کرد. برخی از عواملی که می‌توانند تأثیرگذار بر طول عمر ترمیم‌های دندانی باشند، عبارتند از:

نوع ترمیم و جنس مصرفی: نوع ترمیم (مثل تاج، پل، کرون) و جنس مصرفی (مانند آمالگام، کامپوزیت، سرامیک) تأثیر زیادی بر عمر ترمیم دارد. ترمیم‌های سرامیک و آمالگام معمولاً بیشتر از کامپوزیت دوام دارند.

تکنیک‌های ترمیم و ترازبندی: تکنیک‌های دقیق‌تر ترمیم و ترازبندی می‌توانند تأثیر مثبت بر عمر ترمیم داشته باشند.

وضعیت دندان و فک‌ها: وضعیت اصلی دندان‌ها و فک‌ها نیز تأثیرگذار است. در صورتی که دندان‌ها و فک‌ها سالم باشند و تحت فشار و بارگذاری نامطلوب قرار نگیرند، ترمیم‌ها بهتر خواهند دوام داشت.

فعالیت‌های روزانه و عادات غذایی: فعالیت‌هایی مانند جویدن قوی، مصرف غذاهای سخت و گرم، نگاه داشتن به عادات دندان‌خوردگی و استفاده از مواد غذایی کمکی می‌تواند عمر ترمیم‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.

به طور کلی، ترمیم‌های دندانی که با این روش انجام می‌شوند، می‌توانند به مدت چند سال تا چند دهه دوام داشته باشند، اما این عمر تحت تأثیر فراوانی از عوامل فوق‌الذکر است اما به صورت تخمین حدود 13 سال دوام دارند. برای حفظ و بهره‌برداری بهتر از ترمیم‌ها، مراقبت‌های دندانی منظم، نظارت پزشک دندانپزشک و رعایت راهنمایی‌هایی که پزشک دندانپزشک به شما می‌دهد، اهمیت دارد.